Over Yvonne

NIEUWE WEBSITE Met ingang van 09-05-2019 kun je deze blogs en nieuwe blogs lezen op mijn nieuwe site: : www.overyvonne.nl

Jeukende bulten! Eindelijk, de winterjas hangt definitief in de kast. Mijn vesten, snowboots en handschoenen hebben ruimte gemaakt voor korte broeken, jurkjes, shirt’s en slippers. Het is voorjaar! En dat betekend dat we er weer op uit kunnen. Natuurlijk, in de winter kan dat ook, dan is het buiten ook prachtig. Want wanneer het gevroren heeft en er een dun laagje sneeuw ligt wat zo lekker onder je voeten kraakt, dan ben ik een gelukkig buiten mens. Maar laat ik eerlijk zijn, zodra de eerste zonnestralen in het voorjaar gaan schijnen dan vind ik het buiten toch net een beetje leuker. Dan bruist mijn hoofd van de activiteiten die ik eindelijk weer kan gaan doen en kan ik niet wachten om mijn agenda vol te plannen met deze leuke uitjes! “Want wanneer het gevroren heeft en er een dun laagje sneeuw ligt wat zo lekker onder je voeten kraakt, dan ben ik een gelukkig buitenmens” E é n van de activiteiten die ik wel het hele jaar door buiten doe is wandelen. Meestal in de buurt, m

Moed, durf en passie! Een fysieke winkel beginnen, in deze tijd van internet verkoop, online bestellen en leeglopende winkelstraten. Daar is moed, durf en passie voor nodig. En laat ik dat alles het afgelopen jaar bij Harm de Boer van fietsenwinkel:  E-BIKE FYTS specialist in Surhuisterveen hebben gezien. Ruim een jaar geleden kocht hij het pand van voormalig tweewielerzaak v/d Hoek in Surhuisterveen om daar zijn droom: een eigen fietsenwinkel gespecialiseerd in de E-Bike, te verwezenlijken. Regelmatig ben ik bij hem langs gegaan om de verbouwing te volgen en heb ik hem leren kennen als een echte fietsspecialist die verstand van zaken heeft en klanten graag opweg helpt op een passende nieuwe of gerepareerde fiets, waarbij service het uitgangspunt is. Dit alles doet hij samen met zijn team van medewerkers die nauw betrokken zijn bij de zaak.   “Want tegen alle verwachtingen in van de huidige tijd, weten de mensen de weg naar deze fysieke winkel goed te vinden” Elke ke

Rauw! Muziek, ik hou ervan, zeker als het een rauw randje heeft: net even anders, net rauw genoeg dat het je raakt, maar niet zo rauw dat het onaangenaam wordt. Muziek helpt mij om onderweg kilometers sneller te laten gaan, het maakt het huishouden aangenamer, en films en series kijken is een stuk leuker met goede muziek eronder.   “Het enige wat daar leuk aan was, was het rammen op het drumstel van de juf” In het verleden heb ikzelf geprobeerd muziek te maken, want dat leek me nou fantastisch! Vaak heb ik gefantaseerd over optredens die ik zou geven. Best vreemd, want op de lagere school hadden we elke donderdagmiddag verplicht blokfluit les, op zo’n houten blokfluit, met een gebreid hoesje. Elke week een nieuw liedje instuderen. Het is een wonder dat de blokfluit het overleefd heeft. Uit frustratie, heeft deze alle hoeken van mijn kamer wel gezien! Noten lezen was al net zo’n ramp, dus met mijn wekelijkse klassikale optredens heb ik mijn klasgenoten vast geen plezier ged

Groene vingers! Hoe groen zijn jouw vingers? Wroet jij graag in de aarde? Of gebruik jij jouw tuin liever als terras en geniet je van het onderhoud wat je tuinman gedaan heeft? Tot dat laatste heb ik het gebracht, want ik ben ontslagen als tuinvrouw! Eervol ontslag, dat dan weer wel, althans dat vind ik. Aan mijn inzet lag het niet, of toch wel? Elk jaar wanneer je het voorjaar bijna kunt ruiken, de krokussen net boven het gras uitkomen, dan krijg ik tuinkriebels. De schoffel, grasmaaier, bladblazer en mijn klompen staan dan te trappelen in de garage. Zodra het kan, wil ik tuin en terras netjes hebben zodat ik van de eerste zonnestralen kan genieten in een keurig onderhouden tuin. Want van troep, onkruid, blaadjes en spinnenwebben wordt ik onrustig. Overhangende heggen en dode planten   kunnen ook mijn wel verdiende terras momenten verpesten. En aangezien de tuin niet uit zichzelf netjes wordt, gooi ik de garage deur open bij de eerste tekenen van het voorjaar. Klompen

Kippenvel! Met kippenvel op mijn armen, en tranen in mijn ogen stond ik afgelopen week in een manege in Eersel. De reden? Paarden, of beter gezegd, passie voor paarden. “Kippenvel krijg je wanneer je diep ontzag hebt voor iets” Niet mijn passie, ik ben geen paardenmeisje. Wanneer het mooi weer is, maak ik graag een buitenrit op ons paard. Bij kou, wind en regen ben ik Sjaak afhaak. Anders is mijn zusje. Vanaf dat ze kan lopen, loopt ze al naar paarden toe, wordt vriend met bijna elk paard en kan volledig opgaan in het trainen van deze dieren. Haar laatste examen voor de opleiding: instructeur paard en gedrag van e-quine.com bracht ons dan ook in Eersel. Staand in de kou, aan de rand van de manegebak, op veilige afstand van de jonge paarden, was ik toeschouwer van dit examen. Hiervoor moest Lydia een driejarig paard, welke nog amper op een trailer was geweest, zover krijgen dat hij bereid was de trailer op te gaan. Belangrijk bij dit examen is toewerken naar verbeteri

Je thuis voelen. Je thuis voelen in je huis, dat is wat we allemaal willen. Hoe belangrijk is dan de sfeer in je huis? Waar voel jij je thuis bij? Wat maakt voor jou je huis als thuis? Voor mij is sfeer in huis erg belangrijk. Ik kan mij ergens zomaar thuis voelen, maar soms ook totaal niet op mijn gemak. Een gevoel van heimwee kan mij dan zomaar overvallen. Zo ook een paar jaar terug. “Het interieur van het hotel, gaf me het gevoel terug te gaan in de tijd, een tijd waar sfeer nog niet bestond en bruin nog in de mode was” We hadden een weekend weg gekregen naar een hotel in Den Helder, met het hele gezin. Ondanks een heerlijke middag op het strand, het lekkere eten bij de Italiaan en de net nieuw verbouwde bowlingbaan werd ik overvallen door heimwee. Het interieur van het hotel, gaf me het gevoel terug te gaan in de tijd, een tijd waar sfeer nog niet bestond en bruin nog in de mode was. De vloerbedekking had absoluut zijn beste tijd gehad en in de tuin, voor het raam, sto

Guilty pleasure! Heb jij een guilty pleasure? Heb jij iets waar je stiekem heel erg blij van wordt, maar wat je liever niet wilt dat een ander weet? Vast wel! Mijn guilty pleasure is trouwjurken passen en kijken! Echt waar, ik heb iets met trouwjurken. In het geheim, met gesloten gordijnen kijk ik graag naar: Say yes tot the Dress op TLC. En afgelopen vrijdag heb ik één van mijn bucket list wishes af kunnen strepen: Trouwjurken passen voor de lol. “Tussen de rondes door kregen we heerlijke hapjes en een glaasje bubbels” Met een groep gezellige meiden waren we afgereisd naar het Friese Winsum en hebben we bij “Let’s play Bridezilla” voor de lol trouwjurken gepast. Waarom? Gewoon, omdat het leuk is. En wat was het leuk. Annemarie van “Let’s play Bridezilla” heeft meer dan 300 trouwjurken waar je een keuze uit kunt maken. In drie rondes konden we een jurk naar wens uitzoeken, passen en showen. Uit de overvloed aan accessoires zoals sluiers, hoeden, sieraden, schoenen en zo

Tuinvogeltelling, tel je mee? Dit jaar heb ik voor het eerst meegedaan met de tuinvogeltelling. Omdat ik nog nooit meegedaan heb, heb ik mij eerst eens verdiept in hoe het werkt: je gaat in het betreffende weekend drie dagen lang een half uur voor je raam zitten en telt de vogels in je tuin. Voorbij vliegende vogels tellen niet mee en je telt de grootste groep die tegelijk in je tuin zit. Anders heb je kans dat je dezelfde vogel meerdere keren telt. Die kans is natuurlijk vrij groot, want hou een koolmees en een koolmees maar eens uit elkaar. Ik heb al moeite om de soort vogel te herkennen… “Gewapend met pen, papier en een kop thee ben ik voor het raam gaan zitten” Vervolgens had ik nog een paar vragen: Kies ik voor de voor- of achtertuin? Welk tijdstip van de dag? Herken ik de vogel die in de tuin gaat zitten? Uiteindelijk heb ik voor de achtertuin gekozen omdat daar het beste plek is voor de vogels want er staat een boom, en er hangt   een vogelhuis en een voerbol.   Gew

Wintersport, hopen op Heinrich! Tijdens de afgelopen wintersport heb ik mij wederom regelmatig afgevraagd wat er nou zo leuk is aan skiën. Elk jaar is de eerste dag weer een dag van angst, spijt en de vraag: Waarom?! En niet alleen tijdens het skiën stel ik mijzelf deze vraag, ook in de wachtrij voor de lift weet ik even niet meer waarom ik het zo leuk vindt! Ook dit jaar heb ik weer in spagaat plaatst genomen in de stoeltjeslift. De achterkant van mijn ski’s bleef op die van de buurman hangen, gleed daarmee voor mijn andere ski, dwong mij in een houding waarin ik jarenlang niet meer gezeten had en ondertussen was mijn rechter ski al onder de ski’s en het snowboard van diegenen naast mij geschoven De man van de lift dacht waarschijnlijk: “Wat knap dat ze dat kan!” want de lift ging gewoon door en hij heeft het hele zootje zo opgeschept! Toen ik eenmaal zat, zag ik mijn linker ski op de plek waar hij hoorde, maar de rechter ski stak voorbij de twee mensen naast mij. Net voordat we

Je puber is een kamerplant! Enige tijd geleden las ik een artikel in het Dagblad van het Noorden met als onderwerp: je puber is een kamerplant! Dit triggerde mij meteen aangezien ik twee kinderen in de puber leeftijd thuis heb. Laat ik beginnen te schrijven dat ik natuurlijk twee schattige, zeer behulpzame en niet puberende   pubers heb. Anders krijg ik direct rollende ogen, wat vloekwoorden en geen toestemming om deze blog te plaatsen. Dus bij deze, dit artikel heb ik gelezen uit pure interesse, niet als hulp bij het opvoeden… In het artikel staan in de kantlijn 12 kenmerken van een puber, in een aantal herkende ik toch wel iets: Het brood is altijd op, je auto is een taxi geworden, je badkamer is een slagveld, roze kleding komt er niet meer in, zwart is het nieuwe roze en opstaan is voor losers, net als naar bed gaan. En ga zo maar door. Heerlijk om te lezen, want eerlijk is eerlijk, zodra ik de badkamer schoon heb en ik draai me om, niets meer van terug te zien, de sup

Bakkers klaar? Bakken maar! De taarten van de workshop.  Afgelopen week heb ik mij heel even kandidaat gewaand van Heel Holland Bakt. En natuurlijk verbeelde ik mij direct dat ik in de finale stond en bezig was met het spektakel stuk. De signatuur- en de technische opdracht had ik gemakshalve maar even overgeslagen en natuurlijk was ik meesterbakker van deze week! Deze flow van gedachten had ik tijdens een workshop taarten maken bij Heerlijke baksels in Bergum. Tijdens deze workshop heb ik samen met een vriendin, haar zus en moeder een fondant taart gemaakt. Voor mij geen nieuwe bezigheid. Een aantal jaren geleden ben ik vrij fanatiek bezig geweest met het maken van deze taarten, tot een bruidstaart aan toe. Dit was prachtig om te doen. Uiteindelijk heb ik een aantal opdrachten gehad en menig taart voor een unieke gelegenheid gemaakt. Het bakken, vullen en decoreren van een fondant taart kost veel tijd. Respect dan ook wat de bakkers in heel Holland bakt in drie uur t

Rood, wit of rosé? Van welke wijn hou jij? Ben je een bierdrinker of geheelonthouder? Misschien drink je wel van alles wat. Ik ben een wijndrinker. Bier sla ik graag over, behalve een Radler op zijn tijd, vooral bij de nasi op een warme zomerdag. Wanneer ik wijn drink, drink ik het liefste een zoete witte bubbeltjes wijn, oftewel een Hugo. En dan graag de Hugo van de welbekende voordeel supermarkt. Tot voor kort! Ja ik ben om, ik lust ook rode wijn. En Sherry, het moet niet gekker worden. Hoe dit zo is gekomen? Door een wijnproeverij. In onze vakanties hebben we wel vaker een wijnproeverij gedaan; in Luxemburg en Canada. Omdat ik alleen maar witte wijn dronk en volledig overtuigd was dat ik geen rode wijn lustte, hebben we daar vaak alleen de witte, zoete wijnen geproefd. In Canada hadden we een heerlijke witte ijswijn ontdekt. Een ijswijn wordt gemaakt van bevroren druiven die met de hand geplukt worden. Het risico van deze oogst is groot, er wordt daarom maar een kleine h

Heb jij thuis ook een belangrijk schriftje? Zelfs zo belangrijk dat de kinderen nu al kibbelen over wie het rode schriftje later krijgt? Nou, wij wel. Hier valt regelmatig de vraag: Mem, heb je dit ook in het schriftje staan? Wanneer ik deze vraag krijg weet ik, het is een blijvertje. En met een blijvertje bedoel ik een geslaagd nieuw recept! Regelmatig probeer ik wat nieuws uit. Dan willen we wat anders dan het standaard, even geen aardappels vlees of groente. Of ik ben weer fanatiek bezig om met minder zakjes en pakjes te koken. En dan struin ik het internet af, kijk kook programma's of pak één van  mijn kookboeken erbij. Vaak begint het al een paar dagen van te voren, het gevoel weer eens wat anders te willen eten. Maar wat? Soms heb ik nog iets in huis liggen en dan zoek ik een recept op waar dat ingrediënt inzit. Een andere keer wordt ik geïnspireerd door een kookprogramma of het internet. En wanneer dan na het eten de vraag (lees: mededeling!) komt, of het al in het rode sc

Heb jij een bucketlist? Wat staat daar op? Wat zou je daarop willen zetten? Of doe je niet aan een bucketlist? Wanneer ik bovenstaande vragen voor mijzelf zou moeten beantwoorden dan is het zowel ja en nee. Ja, ik weet wel een aantal dingen die ik op de lijst zou zetten en nee, ik heb geen bucketlist. Nou ja, dat is niet geheel waar. Fysiek gezien heb ik er niet een, geen getypt lijstje met dromen, wensen of must do's. Wel in mijn hoofd, wensen en dromen genoeg. En soms, soms gebruik ik de term bucketlist als reden waarom ik iets gedaan heb. Zoals een aantal jaren geleden. Tijdens ons dorpsfeest werd er toen nog jaarlijks een playback show georganiseerd. Ik hoor je denken, zo ouderwets.... Tja en toch heb ik samen met een vriendin mee gedaan. Gewoon zomaar spontaan. Eerlijk is eerlijk, ik geloof dat er een paar glazen wijn aan vooraf zijn gegaan., maar ineens was daar het idee om mee te doen. En dan komt de vraag: als wie gaan we optreden? Vraag me niet hoe we er op zijn gekome

Boek Ikigai Ken je het boek Ikigai? Weet jij wat jouw Ikigai is? Wat is jouw reden om te zijn? Zo, direct een paar vragen op je afgevuurd waar je waarschijnlijk het antwoord (nog) niet op weet. Lekker begin van mijn eerste blog. Heb je de neiging om verder te lezen? Of schrikt deze alinea jou al af en hang je met je vinger boven je linker muis knop om op sluiten te drukken?  Nu kan ik natuurlijk schrijven: het maakt mij niet uit! Maar dat is niet waar. Ik hoop dat deze vragen je juist getriggerd hebben om door te lezen. En als je door leest, verwacht dan niet een zweverig blog over je Zen, je Ik, je Zijn etc. Want zo ben ik niet en zo zal mijn blog dus ook niet zijn. Waarom dan wel deze vragen? Ongeveer een jaar geleden werd ik tijdens een bijscholing getipt om het boek Ikigai van Francesc Miralles en Hector Garcia te lezen. En zoals bij mij past, direct gedacht: dat ga ik doen, maar steeds niet gedaan. Uiteindelijk is het in mijn hoofd blijven hangen en toch maar bij de bibli