Guilty pleasure!

Heb jij een guilty pleasure? Heb jij iets waar je stiekem heel erg blij van wordt, maar wat je liever niet wilt dat een ander weet? Vast wel!

Mijn guilty pleasure is trouwjurken passen en kijken! Echt waar, ik heb iets met trouwjurken. In het geheim, met gesloten gordijnen kijk ik graag naar: Say yes tot the Dress op TLC. En afgelopen vrijdag heb ik één van mijn bucket list wishes af kunnen strepen: Trouwjurken passen voor de lol.

“Tussen de rondes door kregen we heerlijke hapjes en een glaasje bubbels”

Met een groep gezellige meiden waren we afgereisd naar het Friese Winsum en hebben we bij “Let’s play Bridezilla” voor de lol trouwjurken gepast. Waarom? Gewoon, omdat het leuk is. En wat was het leuk. Annemarie van “Let’s play Bridezilla” heeft meer dan 300 trouwjurken waar je een keuze uit kunt maken. In drie rondes konden we een jurk naar wens uitzoeken, passen en showen. Uit de overvloed aan accessoires zoals sluiers, hoeden, sieraden, schoenen en zoveel meer konden we ons zelf nog verder pimpen en waren we klaar voor de fotoshoot. Tussendoor de rondes door  kregen we heerlijke hapjes en een glaasje bubbels.

Zelf ben ik van een elegante bruid in een hele eenvoudige jurk met super lange sluier, overgegaan op een echte Party bruid: Korte jurk, lange sleep en hoge hakken. Precies datgene waarvan ik zeker weet dat ik eenmaal bij het altaar aangekomen, direct retour gestuurd zou worden, maar deze avond mocht het. Eén van de meiden liet zich overhalen om een echt klassieke jurk te passen:  een zacht roze jurk met mega grote rok, ruches, roosjes en glitters. Om deze jurk toch terug te brengen in de huidige tijd heeft ze er een potje in staan “hakken”. Kortom, in één avond hebben we een hele bruiloft gevierd: Jurken passen, fotoshoot, lekker eten en de avond afgesloten met een dansje!  

“De laatste jaren heb ik dit voorbij laten gaan, uit angst dat ik hem niet meer zou passen”

De dag erna heb ik samen met Imke mijn eigen trouwjurk van zolder gehaald. Elk jaar op onze trouwdag was dit een vast ritueel. De laatste jaren heb ik dit voorbij laten gaan, uit angst dat ik hem niet meer zou passen. Gelukkig had ik ongelijk (geef ik meestal niet graag toe…!). De jurk past nog steeds, ik kan ook nog ademen met jurk aan maar het buffet op het feest zou ik over moeten slaan. Imke heeft de jurk ook gepast, zij kan mijn deel van het buffet er nog wel bij eten. Toen ze twee jaar oud was, heeft ze mijn jurk ook gepast. Ik heb haar op de kinderstoel gezet en de jurk om haar heen gedrapeerd. Haar romper stak boven de jurk uit, de onderkant van het lijfje kwam op haar tenen, maar wat straalde ze, ze voelde zich echt even een prinsesje. Ik ben blij dat ik mijn jurk al die jaren bewaard heb, mijn streven is om de jurk weer jaarlijks aan te doen en dat hij zal blijven passen. En ik zal opzoek naar de reden van mijn guilty pleasure. Want achter elk guilty pleasure schijnt een stiekem verlangen te zitten! 

Ook trouwjurken passen voor de lol? klik dan hier!